-
Dlaczego temat jest kluczowy?
W 2025 roku cyberataki są jednym z największych zagrożeń dla firm każdej wielkości. Raporty rynkowe wskazują, że:
- średnio co 11 sekund dochodzi do ataku ransomware,
- ponad 70% firm w Polsce miało w ostatnich dwóch latach incydent związany z naruszeniem bezpieczeństwa IT,
- koszty bezpośrednie i pośrednie cyberataków (utrata klientów, kary, koszty sądowe, odszkodowania) rosną szybciej niż koszty zabezpieczeń.
W tym kontekście sama ochrona techniczna (firewalle, antywirusy, monitoring sieci) jest niezbędna, ale niewystarczająca. Kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem staje się ubezpieczenie typu cyber policy.
-
Case study: Atak na firmę handlową
Sytuacja:
Średniej wielkości sieć handlowa, prowadząca sprzedaż stacjonarną i internetową, stała się celem ataku hakerskiego. Skradziono dane klientów (w tym numery kart płatniczych), a złośliwe oprogramowanie zaszyfrowało system ERP odpowiedzialny za sprzedaż i magazyn.
Konsekwencje:
- Klienci złożyli pozwy zbiorowe.
- Urząd Ochrony Danych Osobowych wszczął postępowanie administracyjne, grożąc karą za naruszenie RODO.
- Media szybko nagłośniły sprawę – sprzedaż spadła o 30%.
- Firma musiała na trzy tygodnie wyłączyć e-commerce, co przełożyło się na milionowe straty.
Rozwiązanie:
Dzięki posiadanej polisie „cyber” firma:
- pokryła koszty prawne i administracyjne,
- sfinansowała odszkodowania dla klientów,
- otrzymała wsparcie ekspertów IT przywracających systemy,
- skorzystała z usług agencji PR, która pomogła ograniczyć straty wizerunkowe.
Rezultat: przedsiębiorstwo uniknęło kryzysu płynności, a po kilku miesiącach odzyskało stabilność operacyjną i sprzedaż.
-
Co obejmuje polisa „cyber”?
To kompleksowe ubezpieczenie ryzyk związanych z zarządzaniem danymi, systemami IT i reputacją firmy. Najczęściej obejmuje:
- Koszty postępowań sądowych i odszkodowań wobec osób, których dane osobowe zostały naruszone.
- Koszty administracyjne i kary regulacyjne (np. związane z RODO).
- Zarządzanie kryzysowe – wynagrodzenie ekspertów IT, kancelarii prawnych, agencji Public Relations.
- Odpowiedzialność wobec kontrahentów za szkody wynikłe z naruszenia bezpieczeństwa informacji.
- Odpowiedzialność za naruszenie praw autorskich i dóbr osobistych (np. wykorzystanie nieautoryzowanego wizerunku na stronie).
- Refundację wymuszonych płatności (np. okup za odszyfrowanie danych w atakach ransomware).
Dodatkowo, jeśli firma posiada Plan Ciągłości Działania (BCP):
- ubezpieczyciel pokrywa koszty odtworzenia danych,
- wypłaca odszkodowanie z tytułu utraconych przychodów wynikających z przestojów IT.
-
Rozszerzenia ochrony – negocjacyjne must-have
Dobrze skonstruowana polisa powinna uwzględniać dodatkowe klauzule, szczególnie istotne w określonych branżach:
- Naruszenie standardów PCI DSS – koszty i kary w przypadku wycieku danych kart płatniczych, nieprzestrzegania standardów bezpieczeństwa w płatnościach elektronicznych.
- Cyberwyłudzenia (fraudy socjotechniczne) – ochrona przed stratami finansowymi wynikającymi z przelewów lub wydania towaru na podstawie sfałszowanych instrukcji e-mailowych czy telefonicznych.
-
Dla kogo polisa „cyber” jest szczególnie ważna?
Z praktyki wynika, że ubezpieczenie cyber powinny mieć m.in.:
- szkoły i uczelnie wyższe (przetwarzają dane tysięcy osób),
- szpitale i przychodnie (dane wrażliwe pacjentów),
- sklepy i sieci handlowe, e-commerce,
- kancelarie prawne, doradcze, księgowe,
- przedsiębiorstwa produkcyjne (zwłaszcza te z automatyzacją i robotyzacją),
- spółdzielnie i administratorzy nieruchomości,
- dealerzy samochodowi, hotele, firmy usługowe.
-
Kto najczęściej nie dostanie ochrony?
Najczęstsze wyłączenia dotyczą:
- dostawców Internetu i centrów danych,
- producentów oprogramowania,
- producentów i serwisantów sprzętu elektronicznego,
- firm obsługujących płatności lub windykację osób trzecich,
- podmiotów oferujących platformy społecznościowe czy materiały niezgodne z prawem.
-
Wnioski strategiczne i praktyczne porady
- Cyberpolisa nie zastępuje technologii bezpieczeństwa IT – powinna być ich uzupełnieniem.
- Firmy z BCP zyskują lepsze warunki ochrony – ubezpieczyciele premiują przygotowanie organizacyjne.
- Analiza zakresu ochrony to konieczność – nie każda polisa obejmuje kary administracyjne czy koszty PR.
- Rozszerzenia są krytyczne – szczególnie w sektorach narażonych na płatności elektroniczne i socjotechnikę.
- Zarządzanie reputacją jest równie istotne jak zwrot kosztów – odzyskanie zaufania klientów trwa długo i wymaga wsparcia specjalistów.
-
Podsumowanie
W dobie cyfryzacji i powszechnej wymiany danych firmy są coraz bardziej narażone na ataki hakerskie i wycieki informacji. Skutki mogą być wielowymiarowe – od kosztów prawnych, przez straty finansowe, po trwałe szkody wizerunkowe.
Polisa „cyber” nie jest luksusem, lecz kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem.
To narzędzie, które pozwala nie tylko przetrwać kryzys, ale i zminimalizować jego długofalowe skutki.
✅ Checklista 1: 5 pytań do brokera przed zakupem polisy „cyber”
- Czy polisa obejmuje kary administracyjne (np. RODO) i do jakiej wysokości?
- Jakie są limity odpowiedzialności – czy są wspólne dla wszystkich ryzyk, czy osobne (np. dla PR, IT, odszkodowań)?
- Czy ubezpieczenie pokrywa koszty zarządzania kryzysowego – w tym działania agencji PR i ekspertów IT?
- Jakie rozszerzenia można dodać – np. PCI DSS, cyberwyłudzenia, straty z powodu socjotechniki?
- Czy polisa działa globalnie – w przypadku ataku z zagranicy lub roszczeń poza Polską?
✅ Checklista 2: Jak przygotować firmę do zakupu polisy cyber?
- Przeprowadź audyt bezpieczeństwa IT – wskaż luki w systemach i procesach.
- Opracuj Plan Ciągłości Działania (BCP) – ubezpieczyciel wymaga często takiej dokumentacji.
- Przeszkol pracowników – większość ataków zaczyna się od błędu człowieka (phishing, socjotechnika).
- Wdroż procedury zarządzania incydentami – kto, kiedy i jak reaguje w przypadku naruszenia.
- Dokumentuj wdrożone zabezpieczenia – to często obniża składkę i ułatwia negocjacje z ubezpieczycielem.
✅ Checklista 3: Najczęstsze błędy przy wyborze ubezpieczenia cyber
- Kupowanie polisy tylko „dla świętego spokoju” bez analizy zakresu ochrony.
- Pomijanie kosztów PR i działań wizerunkowych w pakiecie.
- Nieweryfikowanie, czy polisa obejmuje fraudy socjotechniczne (np. fałszywe przelewy).
- Brak dostosowania sum ubezpieczenia do realnych ryzyk (zbyt niskie limity).
- Mylenie ubezpieczenia cyber z ubezpieczeniem OC ogólnym – to zupełnie inne obszary ochrony.
✅ Checklista 4: Po incydencie – co robić krok po kroku?
- Zabezpiecz systemy – odcięcie zainfekowanych serwerów, blokada kont użytkowników.
- Poinformuj odpowiednie osoby i instytucje – wewnętrzny zespół, zarząd, organy nadzorcze (np. UODO).
- Skontaktuj się z ubezpieczycielem – szybkie zgłoszenie szkody jest kluczowe.
- Uruchom procedury komunikacji kryzysowej – wewnętrznej (pracownicy) i zewnętrznej (klienci, media).
- Współpracuj z ekspertami IT i prawnymi – odzyskanie danych i minimalizacja ryzyk prawnych.
- Dokumentuj wszystkie działania – to będzie niezbędne w rozliczeniu z ubezpieczycielem.
Najnowsze komentarze